کمال همنشین

منظور از همنشيني يا به‌عبارت روايي آن «مجالسه»، مراودت و گذران وقت با ديگران به‌طور مستمر است و درصورت تحقق اين همنشيني تأثير‌گذاري و تأثيرپذيري اتفاق مي‌افتد. بديهي است كه با توجه به گستره فضاي مجازي و درگير شدن بخش قابل توجهي از زندگي مردم جامعه با شبكه‌هاي اجتماعي، اين مجالست شامل همنشيني‌‌هاي اينترنتي نيز خواهد بود.
در باب اهميت همنشين بسياري از بزرگان توصيه داشته‌‌اند، ازجمله آنها سعدي شيرازي كه خوشبو شدن گل را اثر همنشيني با گل عنوان مي‌كند و از زبان گل مي‌گويد:
«كمال همنشين در من اثر كرد
وگر نه من همان خاكم كه هستم».
حتي در دستورات حضرت عيسي(ع) نيز به مسئله همنشيني اشاره شده است كه فرمودند: «با كسي معاشرت كنيد كه ديدار او شما را به ياد خدا اندازد و سخنش بر دانشتان بيفزايد وعملش شما را براي توشه‌گيري آخرت ترغيب نمايد».
به راستي كه بعضي دوستان انسان را به سمت رشد و تعالي مي‌برند، راه و چاه را نشان مي‌دهند و چون آموزگاري در حال آموزش هستند. اما آنان كه دوستي و همنشيني با ايشان موجب انحراف مسير حق مي‌شود نيز بسيارند. رواياتي همنشيني با «مردگان» را عامل مرگ دل عنوان كرده است؛ و در تبيين عبارت «موتي» يا همان «مردگان» گاهي تعبير به گمراهان از ايمان آمده و گاهي تعبير ثروتمند اهل بريز و بپاش شده است؛ يعني ثروتمنداني كه سرمست از مال دنيا خود را از همه‌‌چيز بي‌نياز مي‌پندارند، علاوه بر اينكه انسانيت درونشان مرده است، موجب دلمردگي همنشينان خود نيز مي‌شوند. جالب آنكه در نقطه مقابل، همنشيني با فقرا و نيازمندان توصيه شده است!
خوب است علاوه بر كنترل رفت‌وآمدهايمان براساس اين آموزه‌ها، نگاهي به فهرست مخاطبان معمول و گروه‌هاي خود در شبكه‌هاي اجتماعي بيندازيم و آنان را با معيار‌هاي بالا بسنجيم.
تو را آموزمت كيمياي سعادت
ز هم صحبت بد جدايي جدايي